- غمگین بودن(دُ رُ گَ تَ)
غمناک بودن. اندوهگین بودن:
مباش غمگین یک لفظ یاد گیر لطیف
شگفت و کوته لیکن قوی و بابنیاد.
کسائی.
ور از من بدآگاهی آرد کسی
مباش اندرین کار غمگین بسی.
فردوسی.
وز آن پس فرستاد نزد پلاش
که از مرگ پیروز غمگین مباش.
فردوسی.
غم آن کسی خوردن آیین بود
که او بر غمت نیز غمگین بود.
اسدی (گرشاسب نامه).
با نور ماه شب نبود تاری
با علم حق دل نبود غمگین.
ناصرخسرو.
نیی آگه که گر غمگین نبودی
نبایستیت هرگز غمگساری.
ناصرخسرو.
ز بهر آنچه کآید با توگر غمگین بوی شاید
ز بهر آنچه کایدر ماند خواهد چون بوی مغتم.
ناصرخسرو
مباش غمگین یک لفظ یاد گیر لطیف
شگفت و کوته لیکن قوی و بابنیاد.
کسائی.
ور از من بدآگاهی آرد کسی
مباش اندرین کار غمگین بسی.
فردوسی.
وز آن پس فرستاد نزد پلاش
که از مرگ پیروز غمگین مباش.
فردوسی.
غم آن کسی خوردن آیین بود
که او بر غمت نیز غمگین بود.
اسدی (گرشاسب نامه).
با نور ماه شب نبود تاری
با علم حق دل نبود غمگین.
ناصرخسرو.
نیی آگه که گر غمگین نبودی
نبایستیت هرگز غمگساری.
ناصرخسرو.
ز بهر آنچه کآید با توگر غمگین بوی شاید
ز بهر آنچه کایدر ماند خواهد چون بوی مغتم.
ناصرخسرو
